Volgende week weer in het koude kikkerlandje

Een tijdje terug reden Maaike en ik richting onze stage. Met goede moed reden we erna, alleen die nacht had het erg regent en de zon scheen heel erg, waardoor de zon weerkaatste in het water. Hierdoor zagen we geen had voor ogen. Ik maakte nog een grapje van dat dit weer echt ongelukken weer was en nog geen 5 seconden klapte er een auto achterop ons met hoge snelheid. Maaike had meteen last van haar nek en had eerlijk gezegd niet ergens last, want ik had meteen een adrenaline in me. Maaike en ik waren onwijs geschrokken en waren alleen maar aan het huilen in de auto. Gelukkig had degene die ons had geraakt iemand gebeld die foto’s ging maken van het ongeluk. Ik belde stage wat er was gebeurd en Maaike haar ouders. Zelf hadden we voor de zekerheid de ambulance laten komen. Eenmaal toen ze er waren, hadden ze ons onderzocht en ze wilden Maaike meenemen naar de EHBO. Het liefste wilden ze dat ik met de auto erachter aan reed, maar Maaike en ik hadden al afgesproken dat wij allebei niet alleen wilde zijn. Na smeken mocht ik de auto aan de kant zetten en mee in de ambulance. Het ambulance personeel was niet zo aardig, maar dat komt denk omdat dit hier dagelijks gebeurd. Eenmaal in het ziekenhuis ging allemaal mensen bellen op het eiland die ons kon helpen, want we wisten niet hoe dat hier ging. Ik had stage gebeld, de meiden op de hoogte gesteld en de autoverhuurder. Als allerlaatste belde ik mijn moeder, want ik wilde niet alleen maar janken aan de telefoon. Iedereen was geschrokken. Na een tijdje kwam mijn stagebegeleider in het ziekenhuis, onze stagecoördinator en een vriendin die ons zou komen ophalen. Toen Maaike ontslagen was uit het ziekenhuis gingen Laura, Maaike en ik wat eten en drinken bij een restaurantje om van de schrik te bekomen. De donderdag en vrijdag hadden Maaike en ik vrij gekregen van stage. De volgende dag hadden we gelukkig alleen maar een beetje last van spierpijn.

Gelukkig zijn er ook leuke dingen gebeurd de afgelopen weken. Maandagmiddag hebben Maaike en ik ons adviesrapport afgemaakt en hoeven we daar niet meer naar om te kijken.

Ik ben ook met een paar huisgenoten naar de flying dutch geweest. Ik wilde in eerste instantie niet, omdat het zo duur was, maar ik was overgehaald door veel mensen. Ik heb zeker geen spijt dat ik een kaartje heb gekocht. Afgelopen zaterdag was er ook een mega float festival op het water, waar Lucas & Steve kwamen draaien. Dit was echt mega leuk. Als je 5 amstel brights kocht, kreeg je er een zwemband bij van de flying dutch. Die zwemband gaat zeker mee terug in mijn koffer.

Vandaag is mijn laatste stage dag en vanmiddag nemen Maaike en ik afscheid van onze collega’s. Ook hebben we het adviesrapport al gepresenteerd en de stagecoördinator is er erg blij mee. Als cijfer hebben we een 9 gekregen van haar. Dus Maaike en ik zijn helemaal blij. Na vandaag heb ik nog tot maandag vrij voordat ik naar huis vlieg. Eerlijk gezegd kan ik niet wachten om naar huis te gaan, want ik kijk er naar uit om mijn ouders en zus weer te zien en om leuke dingen te gaan doen. Ik ga me alvast mentaal voorbereiden op het koude weer, want daar zit ik toch wel tegen op. Hier loop ik lekker in mijn zomerkleren en straks moet ik de stad weer in om winterkleren te kopen. Ook kijk ik ernaar uit om fatsoenlijk te kunnen koken. Een lekker prakkie of iets uit de oven. Die pasta’s komen wel mijn neus uit.

Dit was mijn laatste blog vanaf Curacao en dan zie ik jullie dinsdag weer in Nederland!!

-xxx- Myrthe